Bladość, szybkie męczenie się i osłabienie mogą być oznakami anemii. Badanie krwi pomoże rozwijać wszelkie wątpliwości. Trzeba również sprawdzić, czy zaburzenia te spowodowane małą zawartością żelaza w krwinkach i poradzić się lekarza, czy wystarczy zastosować preparaty witaminowo – mineralne.

Do anemii dochodzi, gdy zmniejsza się liczba czerwonych ciałek krwi lub ilość hemoglobiny (barwnika przenoszącego tlen) w tych komórkach. Komórki nie otrzymują wówczas dostatecznej ilości tlenu , czego wynikiem jest osłabienie i zmęczenie. Mimo, że objawy mogą się nie ujawnić lub są przez dłuższy czas są bardzo niewielkie, anemia może być zagrożenia dla życia, jeśli nie zostanie rozpoznania i nie będzie leczona. Kiedy podejrzewa się anemię, należy zwrócić się do lekarza, by sprawdzić, jakie są jej przyczyny. Zależnie od diagnozy ustala się leczenie.

Niedobór żelaza, który jest najczęstszą przyczyną anemii, jest zazwyczaj spowodowany stopniową, długotrwałą utratą krwi, uszczuplając zapasy żelaza. Kiedy brakuje żelaza, zmniejsza się ilość hemoglobiny. Miesiączkujące kobiety, szczególnie te, które mają obfite miesiączki, mogą zapadać na anemię z braku żelaza. Podobny typ anemii może wystąpić u osób, które mają skłonność do niewielkich, częstych krwawień, spowodowanych np. hemoroidami, polipami i wrzodami jelit, rakiem żołądka i okrężnicy albo długotrwałym stosowaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, np. ibuprofenu. Ten typ anemii bardzo rzadko powstaje z powodu małej zawartości żelaza w pożywieniu. Mniej powszechna jest anemia spowodowana brakiem zawartości witaminy B12 ( nazywana anemią złośliwą) lub brakiem kwasu foliowego. Oba składniki są potrzebne do wytwarzania czerwonych krwinek. N tę odmianę anemii mogą zachorować osoby, które niewłaściwie się odżywają lub nie mogą przyswajać tych substancji w odpowiednich ilościach z pożywienia, np. alkoholicy, palacze, osoby cierpiące z powodu niespecyficznych zaburzeń trawienia, osoby powyżej pięćdziesiątki i kobiety w ciąży lub karmiące piersią. Inne rodzaje anemii mają związek z przewlekłymi chorobami (rakiem, toczeniem, reumatoidalnym zapaleniem stawów) lub chorobami dziedzicznymi, np. anemia sierpowata. Mogą też powstawać w wyniku działania szkodliwych czynników: trucizn, chemikaliów bądź promieniowania.

Przed zastosowaniem preparatów należy ustalić przyczynę anemii. Badanie lekarskie jest niezbędne, zwłaszcza jeśli podejrzewa się krwotok wewnętrzny. Jeśli lekarz zaleci stosowanie preparatów witaminowo – mineralnych i ziół, należy co miesiąc przeprowadzać testy krwi, żeby sprawdzić wyniki terapii. Jeśli stwierdzono anemię z braku żelaza, najlepiej podawać je wraz z witaminą C. Żelazo jest głównym składnikiem hemoglobiny,  witamina C pomaga przyswajać ten pierwiastek. Żelazo stosuje się ściśle według wskazań lekarza, gdyż zbyt duża dawka może być szkodliwa. Skutecznie mogą być także zioła. Duże znaczenie w regeneracji czerwonych krwinek jest przypisywane jeżówce. Pokrzywa od wielu wieków stosowana przez zielarzy jako środek przeciwko anemii. Zioła pomagają organizmowi lepiej wykorzystać witaminy i minerały niezbędne do zwalczania anemii. Pewne zioła, zażywane w postaci kropli, soków, czy herbatek (mniszek lekarski, łopian, szczaw żółty, gorączka oraz kanoniczna łąkowa), mogą znacznie poprawić przyswajanie przez organizm żelaza z pożywienia oraz preparatów. Witamina C jest również skuteczna w leczeniu anemii spowodowanej brakiem witaminy B12 i kwasu foliowego, ponieważ pomaga w przyswajaniu tych substancji  przez organizm. Ważne jest, aby witamina B12 i kwas foliowy były zawsze dostarczane równocześnie i dawkach ustalonych przez lekarza. Zbyt duża dawka jednego z nich maskuje niedobry drugiego. Współdziałanie tych składników zwiększa wytwarzanie krwinek czerwonych. Po wyleczeniu anemii wystarczy dawka witaminy B12 i kwasu foliowego zawarta w preparacie wielowitaminowym, żeby choroba znów się nie  pojawiła.

Żelazo – dawkowanie: powyżej 20 mg dzienne podczas posiłków. Porada: lekarz może zalecić większą dawkę.
Witamina C – dawkowanie: 500 mg 2razy dziennie. Porada: przyjmuj podczas jedzenie.
Witamina B12 / kwas foliowy – dawkowanie: 100 mg witaminy B12 i 400 mg kwasu foliowego podjęzykowo 2 razy dziennie przez miesiąc. Porada: witaminę B12 należy zawsze przyjmować z kwasem foliowym: jeśli anemia utrzymuje się mimo stosowania doustnego witaminy B12, można będzie przyjmować ją w zastrzykach.
Jeżówka – dawkowanie: 200 mg wyciągu 2 razy dziennie. Porada: wyciąg o zawartości 3,5% echinakozydów.
Pokrzywa – dawkowanie: 250 mg wyciągu z liścia 2 razy dziennie. Porada: wyciąg nie musi być standaryzowany.