Asertywność czy może już agresja?

W psychologii ludzie postawy dzielimy na uległe, agresywne i asertywne. Choć ostania jest najzdrowszą formą, to dopiero w latach 90 nastąpił przełom i zaczęto mówić głośno o asertywności. Tematy powiązane z tą postawą zaczęły stanowić ważny element różnych szkoleń. Sprawdźmy jednak, czy Twoja asertywność nie podchodzi przypadkiem pod agresję.

Wielu z nas zaczęło cenić sobie asertywność, co potwierdzają badania przeprowadzone przez CBOS, w których aż co drugi Polak był w stanie odmówić wykonania zadań nienależących do jego obowiązków, choć miał możliwość ich wykonania.

W takim razie, gdzie leży problem? A no właśnie… w wybiórczości. Trzeba przyznać wprost, że zachłysnęliśmy się możliwością powiedzenia ‘’nie’’, nie zagłębiając się w ten temat.

Oto definicja stworzona przez psychologa oraz psychoterapeutę Marię Król-Fijewską, która ma znaczący wpływ na propagowanie postaw związanych z asertywnością.

Definicja:

„Zespół zachowań interpersonalnych, wyrażających uczucia, postawy, życzenia, opinie lub prawa danej osoby w sposób bezpośredni, stanowczy, uczciwy, a jednocześnie respektujący uczucia, postawy, życzenia, opinie i prawa innej osoby (osób).”

Problem leży w respektowaniu uczuć, postaw, życzeń oraz opinii i praw innych osób. Zastanów się, czy nie zdarzyło Ci się wejść z kimś w dyskusję, prezentując przy tym agresywną postawę, a następnie być z siebie dumną, bo w końcu udało Ci się powiedzieć, co myślisz. Należy pamiętać, że asertywność to nie agresja, którą komunikujemy w sposób ‘’mów co chcesz, mam to gdzieś’’. Źle zrozumiana asertywność nie tylko może sprawić ból drugiej osobie, ale co się okazuje uderza w nas same. Dlatego tak ważne jest, aby nasza postawa nie była roszczeniowa i skierowana wyłącznie na ‘’JA’’. Empatia do drugiej osoby pomoże Ci zdobyć przyjaciół.

Szacunek do siebie i innych

Asertywność to nie chamstwo,  dlatego warto nieco zagłębić się w temat i poćwiczyć nim okaże się, że nagle nie mamy przyjaciół.