Preparat ziołowy, wytwarzany z miłorzębu, jednego z najstarszych gatunków drzew na świecie, jest reklamowany jako środek pobudzający pamięć. Łagodzi kłopoty z pamięcią u ludzi w podeszłym wieku, nie wiadomo jednak, czy nadaje się dla każdego.

Preparaty lecznicze są wytwarzane z wachlarzowych liści miłorzębu japońskiego, drzewa które rośnie między innymi w Chinach od ponad 200 mln lat. Wyciąg z miłorzębu otrzymuje się z wysuszonych i zmielonych liści. Do niedawna sądzono, że do naszych czasów drzewo przetrwało tylko w hodowli, ale jakiś czas temu odkryto kilka stanowisk, na których rośnie dziko.

Miłorząb japoński wpływa korzystnie układ krążenia i ośrodkowy układ nerwowy. Uelastycznia naczynia krwionośne od największych tętnic po najmniejsze naczynia włosowate, dzięki czemu poprawia krążenie w kończynach i mózgu. Działa też podobnie jak kwas acetylosalicylowy, zmniejszając lepkość krwi i ograniczając ryzyko powstawania skrzepów. Ma też właściwości przeciwutleniające, dzięki którym likwiduje wolne rodniki i chroni zdrowe krwinki. Niektórzy badacze twierdzą, że wspomaga on układ nerwowy, zwiększając odpływ tlenu i glukozy od komórek nerwowych.

Działanie zapobiegawcze: miłorząb japoński zapobiega utracie pamięci związanej z wiekiem i ta jego właściwość jest dziś najczęściej wykorzystywana. Wydaje się też, że miłorząb pomaga zdrowym osobom w koncentracji i zapamiętywaniu. Najwięcej korzyści ze stosowania go odnoszą osoby cierpiące na niedokrwienie mózgu. Miłorząb japoński poprawia ukrwienie i dotlenienie mózgu, jest  to szczególnie ważne dla starszych osób, których tętnice zwęziły się w wyniku odkładania się na ich ścianach płytki miażdżycowej. Prawdopodobnie zmniejszenie ukrwienia jest przyczyną choroby Alzheimera oraz utraty pamięci, a także lęków, bólów głowy depresji, stanów dezorientacji, szumu w uszach zawrotów głowy. Wszystkiemu temu może zaradzić miłorząb japoński. Miłorząb japoński poprawia również krążenie w kończynach i zmniejsza bóle, kurcze i osłabienie wywołane zwężaniem tętnic w nogach (chromanie przestankowe). Istnieją dowody, że poprawia też krążenie u osób dotkniętych chorobą Raynauda oraz rzadką chorobą auto – immunizacyjną – twardziną skóry. Niektórzy badacze uważają też, że ponieważ miłorząb japoński poprawia ukrwienie włókien nerwowych w oczach i uszach, może pomóc leczyć zwyrodnienie plamki żółtej i choroby oczu wywołane cukrzycą (główne przyczyny ślepoty) oraz pewne choroby, które powodują utratę słuchu. Zanim zaczęto stosować wyciąg z liści miłorzębu japońskiego, Chińczycy używali jego mięsistych nasion do leczenia astmy, ponieważ likwidują one świszczący oddech i inne dolegliwości związane z tą chorobą.

Należy stosować preparaty, które zawierają wyciąg z miłorzębu japońskiego lub jego koncentrat (GBE). Żeby poprawić pamięć i krążenie: 120 mg GBE dziennie podzielone na 2- 3 dawki. Choroba Alzheimera, depresja, szum w uszach, zawroty głowy, impotencja i inne schorzenia wywołane złym ukrwieniem mózgu: 240 mg dziennie.

Sposób użycia: Zanim miłorząb zacznie działać, mija zazwyczaj od 4 do 6 tygodni, a czasami nawet 3 miesiące. Miłorząb jest używany za nieszkodliwy dla zdrowia i w zalecanych dawkach można go stosować nawet bardzo długo. Przyjmuje się go podczas jedzenia lub między posiłkami.

Nie powinno się stosować nieprzetworzonych liści miłorzębu japońskiego nawet w postaci naparu. Zawierają one silnie działające związki chemiczne mogące wywołać reakcję alergiczną. Należy używać gotowe preparaty.