Pamiętacie kampanię „pij mleko, będziesz wielki”? To jedynie hasło marketingowe, badania udowadniają, że mleko ma więcej wad niż zalet.

Wapń z mleka nie jest dobrze wchłaniany przez organizm, gdyż mleko zawiera dużo białka, które utrudnia ten proces. Z badań wynika, że najwięcej osób cierpiących na łamliwość kości pochodzi z Ameryki i Europy, gdzie mleko i jego przetwory stanowią podstawowy składnik codziennej diety. W krajach, w których mleka nie pije się tak często (np. w Japonii i Chinach),  mniej osób ma te dolegliwości.

To, co kupujemy (szczególnie mleko UHT), to raczej biały płyn, który z prawdziwym mlekiem ma niezbyt wiele wspólnego. Mleko UHT (z ang. Ultra Hight Temperature) to mleko podgrzewane kilka sekund w temperaturze 135 stopni. Dzięki temu nie pasuje się przez kilka miesięcy. Zła wiadomość jest taka, że w procesie błyskawicznej sterylizacji giną nie tylko bakterie chorobotwórcze, ale i te dobre, a także witaminy, substancje mineralne i enzymy. Zmienia się struktura białka, dlatego spożycie mleka UHT może prowadzić do kłopotów żołądkowych.

Mleko zawiera cukier,zwany  laktozą. Aby go strawić, w naszym organizmie musi być obecny enzym – laktaza. Okazuje się, że coraz więcej osób po 40 roku życia cierpi na niedobór tego enzymu. Stąd kłopoty z trawieniem mleka. Po czym się to poznaje? Po częstych wzdęciach, biegunkach oraz bólach brzucha. Takim osobom lekarze i dietetycy polecają inne produkty mleczne, np. kozie mleko, sojowe bądź ryżowe. Zachęcają do picia kefirów, jogurtów, maślanki, bowiem te fermentowane produkty mleczne zawierają bakterie, które ułatwiają rozkład laktozy. Dlatego są bezpieczne dla wrażliwego układu pokarmowego.

Osoby, które lubią smak mleka, ale źle się po nim czują, mogą pić mleko o obniżonej wartości laktozy (nawet o 80 proc ) dostępne w wielu supermarketach. Inne rozwiązanie – pijemy zwykłe mleko i jednocześnie zażywamy ochronny preparat Lactocontrol. Dostępny jest w aptekach bez recepty (kosztuje ok. 12 zł). Najlepiej jednak zrezygnować z codziennego sięgania po mleko.

Cztery plasterki żółtego sera zawierają zalecaną dzienną dawkę wapnia. Ser żółty jest znacznie bogatszy w wapń od twarogu. Trzeba by zjeść kilogram białego sera, aby pokryć dzienne zapotrzebowanie na wapń. Poza tym, jak na ironię,produkty nabiałowe utrudniają wchłanianie wapnia. Na dodatek dietetycy informują, że znacznie więcej wapnia jest w garści orzechów czy migdałów niż w szklance meleka.