Wiele kobiet aż za dobrze zna objawy napięcia przedmiesiączkowego. Dotyczą one zarówno strefy fizycznej jak i psychicznej i są trudne do zdiagnozowania. Zaczynają się zwykle na tydzień przed miesiączką, a następnie mijają.

Wiele kobiet na tydzień przed miesiączką zaczyna płakać bez powodu, objadać się słodyczami i wybuchać złością. Objawy te, podobnie jak sto innych, między innymi zmęczenie, depresja, obrzęki, bóle głowy i piersi, są charakterystyczne dla zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Większość kobiet odczuwa tylko niektóre z nich i to w niewielkim nasileniu. Od 5 do 10 proc. kobiet przeżywa je jednak tak silnie, że nie mogą żyć pełnią życia.

Przeczytaj jeszcze: Hormonalna huśtawka. Nie daj się zwariować!

Dlaczego niektóre kobiety cierpią w powodu napięcia przedmiesiączkowego, a inne nie – nie wiadomo. Niektórzy eksperci sądzą, że przyczyną zespołu napięcia przedmiesiączkowego ( PMS – premenstrual syndrom) jest brak równowagi między hormonami żeńskimi estrogenami i progesteronem w tej fazie cyklu miesięcznego, która poprzedza owulację. Zbyt duża ilość progesteronu oraz zbyt mała estrogenu może powodować zmiany równowagi substancji chemicznych występujących w mózgu, które kontrolują nastrój i odczuwanie bólu. Zmiany równowagi hormonalnej powodują zmiany nastroju i wywołują zmiany nastroju i wywołują apetyt na węglowodany. Brak równowagi powiązany jest też ze zwiększającym się stężeniem prolaktyny – hormonu, który zwiększa wrażliwość piersi oraz zmniejsza przemianę estrogenu w wątrobie i usuwanie jego nadmiaru z organizmu. Według innej teorii objawy PMS są wywołane zbyt małym stężeniem serotoniny, mózgowej substancji chemicznej ( neuroprzekaźnika ), przesyłającej sygnały między komórkami nerwowymi. Wyniki badań nad związkiem między serotoniną a zespołem napięcia przedmiesiączkowego nie są jednoznaczne, wiele kobiet twierdzi jednak, że  po podaniu środków, które doprowadzają stężenie serotoniny do normy, objawy PMS stały się znacznie mniej uciążliwe. Zwiększenie wytwarzania i stężenie serotoniny w organizmie pomaga także w leczeniu depresji.

Przyjmowanie witami i minerałów podczas całego cyklu miesięcznego lub jego części może łagodzić objawy napięcia przedmiesiączkowego. Kobiety, które dotychczas stosowały w takich przypadkach leki konwencjonalne powinny uzgodnić z lekarzem stosowanie preparatów witaminowo – mineralnych. Niepokalanek wpływa na przysadkę mózgową, która reguluje wytwarzanie estrogenu i progesteronu i pomaga osiągnąć równowagę hormonalną. Powinno się przyjmować 225 mg wyciągu dziennie, poza miesiączką. Preparat powinien zawierać 0,5 proc. agnyzudu (nazwa łacińska Vitex agnus casus). Dzięgiel przyjmowany w dawce 200 mg wyciągu trzy razy dziennie wzmacnia działanie niepokalanka. Często stosuje się go w mieszkaniach ziołowych, np. z pluskwicą sercolistną. Zamiast niepokalanka można zastosować witaminę B6 która pomaga w wątrobie przetwarzać estrogen, zwiększa stężenie progesteronu i umożliwia wytwarzanie serotoniny w mózgu. Niektórzy lekarze zalecają stosowanie obydwu tych preparatów naraz. Powinno się przyjmować 50 mg dziennie witaminy B6. Trzeba pamiętać, że przyjmowanie jej  przed dłuższy czas dużych dawek może doprowadzić do uszkodzenia układu nerwowego. Kwasy tłuszczowe zawarte w oleju wiesiołka dwuletniego zmniejszają wrażliwość piersi i regulują przemiany węglowodanów. Większość kobiet, które cierpią z powodu napięcia przedmiesiączkowego, odczuwa znaczną poprawę po uzupełnieniu niedoboru magnezu. Olej z wiesiołka powinno się przyjmować w dawce 1 g trzy razy dziennie. Można stosować 1 g oleju z ogórecznika dziennie. Mimo, że niektóre źródła zalecają podawanie preparatów mineralno – witaminowych w drugiej fazie cyklu miesięcznego (od owulacji do wystąpienia krwawienia), to jednak znaczne rezultaty można osiągnąć, jeśli stosuje się je codziennie w ciągu całego cyklu. Magnez np. w dawce 250 mg dziennie. Stosować podczas jedzenia. Jeśli głównym objawem napięcia miesiączkowego jest lęk lub depresja, albo inne preparaty nie pomagają, można również wypróbować dziurawiec. Należy przyjmować go w dawce 3 razy dziennie po 300 mg ekstraktu. Wyciąg powinien zawierać 0,3 proc. hyperycyny.

Ćwicz kilka razy w tygodniu, żeby poprawić samopoczucie i usprawnić wydalanie płynów, które powodują opuchliznę i wrażliwość skutków. Pij mniej kawy i alkoholu, używaj mniej soli, ponieważ przyczyniają się one do występowania objawów napięcia przedmiesiączkowego. Zapisuj występujące objawy; może to dać poczucie kontroli lepszego rozumienia własnej fizjologii i emocji, często pomaga w postawieniu właściwej diagnozy i wybraniu lepszej kuracji.