Ile razy zdarzyło Cie się kupić ubranie, które w dzień zakupu wyglądało  na milion dolarów, a po kilku wstępnych noszeniach efekt, nie był już tak piorunujący? Masz pretensje do marki, że wydałeś pieniądze na kolejną „ścierkę” do podłogi. I wreszcie to, co boli w tym wszystkim najbardziej – cena. Nie zapłaciłeś za nią wcale tak mało… Powód, jakże często powtarzającego się scenariusza jest jeden! Zanim pójdziesz do kasy z uśmiechem na twarzy, że upolowałeś coś ekstra, przeczytaj metkę od swojego nowego swetra. Jeśli widnieje na niej napis 100 proc. akryl nie dziw się, że po kilku dniach twój seter się zmechaci i będziesz w nim wyglądać jak sfilcowana owca. Nie miej pretensji do sklepu. Tak naprawdę marka informuje Cię, co kupujesz. Tylko Ty zapominasz, aby to sprawdzić.

Najczęściej rozpoznajemy dobry materiał i jego jakość za pośrednictwem dotyku. Wówczas ciężko nam jednoznacznie zdefiniować, dlaczego dana tkanina nam odpowiada, ale wyczuwamy, że ubranie nie zniszczy się po kilku parniach. Co  jeśli mamy zbyt mało doświadczenia, by stosować wszystkim znaną metodę „na dotyk”? Albo gdy po prostu chcemy kupić nasze ubranie przez Internet ? Oto kilka żelaznych zasad, które należy stosować robią zakupy by nie nadziać się na, tak zwanego bubla!

Chyba nie na osoby, która nie słyszałaby o złej sławie akrylu. Czym sobie na nią zasłużył? Bardzo szybko się mechaci i wyciera, nie daje ciepła. Akrylowy sweter nie zagości w Twojej szafie zbyt długo. Po jednym sezonie (o ile go przetrwa) będziesz chciał go wyrzucić albo oddać. Najlepiej kupować swetry wełniane – zwracając uwagę na ich skład na metce. Sweterek powinien zawierać jak najwięcej procent wełny. Nawet jeśli będzie cienki świetnie Cię rozgrzeje podczas chłodniejszych dni. Musisz jednak pamięta o tym, że model zrobiony ze 100 proc. wełny może nie być dla Ciebie odpowiedni. Są osoby, które skarżą się, że takie swetry ich gryzą, drapią i są mało wygodne i źle się piorą. W związku z tym sugerujemy wybieranie takich kardiganów, w których składzie widnieje również domieszka arylu. Najlepszą renomą cieszą się oczywiście swetry kaszmirowe – jakoś materiału jest idealna, jednak cena może odstraszać.

1. Sztuczny materiał po naciągnięciu powinien odzyskiwać swój kształt. Jeśli tak nie jest, to jakość tej tkaniny nie jest najlepsza.
2.Materiały naturalne umożliwiają skórze oddychanie, są więc dla nas po prostu zdrowe. Łatwo jednak je zniszczyć, więc ostrożnie z praniem!
3.Dobra tkanina nie powinna się elektryzować (np. sztuczny jedwab nie powinien przylgnąć do skóry po dotknięciu).
4.Dobry jeans powinien mieć małą domieszkę elastanu lub lycry (2-5%).
5.Cienki materiał powinien być równo „utkany”, jeśli w tkaninie widać miejsca, w których jest więcej włókien, to oznacza że jest ona gorszej jakości.
6.Pamiętaj, że czysta bawełna dość mocno się gniecie!
7.Ubrania z lnu są bardzo przewiewne, a więc idealne na lato – len często występuje w tkaninach z domieszką innych włókien, aby zapobiec nadmiernemu gnieceniu. „Czysty” len bardzo łatwo się gniecie.

Materiały możemy podzielić na: bawełniane, jedwabne, lniane, wełniane, syntetyczne i sztuczne. Nie powinniśmy również unikać tkanin przyporządkowanych do dwóch ostatnich grup w tym podziale. Gdyż materiały sztuczne (np. wiskoza ) są produkowane ze związków występujących w przyrodzie. Swoimi właściwościami przypominają materiały naturalne, ale są znacznie tańsze. Z kolei tkaniny syntetyczne (np. nylon) są wytwarzane ze związków niewystępujących w przyrodzie. Są trwałe, ale mniej przewiewne niż tkaniny naturalne.

Acetat – ta kinina sztuczna, podobnie jak wiskoza wytwarzany jest z celulozy. Od wiskozy różni go sposób wytworzenia przędzy. Acetat doskonale wchłania wilgoć i przepuszcza powietrze. Acetat można prać ręcznie w temperaturze do 40’C, czym zdecydowanie przewyższa wiskozę.
Adamaszek – tkanina żakardowa, dwustronna, najczęściej jedwabna, zwykle jednobarwna, z wzorem matowym na błyszczącym tle (lub odwrotnie), uzyskiwanym przez odpowiednie dobranie splotów tkackich, najczęściej atłasowych i skośnych.
Aksamit – wyróżniamy trzy rodzaje aksamitu: aksamit, welur i plusz. Tkanina ta od jednej strony jest gładka, a od drugiej „z włosem”.
Akryl – tkanina syntetyczna, najczęściej używana przy produkcji swetrów (jest to zamiennik wełny, można też go używać np. jako ocieplenie zimowych butów). Ta tkanina nie gniecie się, na ogół nie wymaga więc prasowania.
Batyst – cienka tkanina, bardzo przewiewna. Wyróżniamy batyst jedwabny oraz bawełniany.
Bawełna – włókno pochodzące z rośliny pod tą samą nazwą. Można wytwarzać z niego miękką tkaninę. Wyróżniamy wiele tkanin bawełnianych, m. in. aksamit, batyst, jeans, perkal, popelinę czy sztruks.
Drelich – tkanina wytwarzana z grubych włókien bawełnianych, tkana bardzo gęsto. Wytrzymała, często stosowana przy szyciu ubrań roboczych lub mundurów.
Flanela – miękka tkanina bawełniana lub wełniana. Posiada dobre właściwości termoizolacyjne, na jej powierzchni widoczne są „włoski”.
Fular – tkanina wytwarzana z jedwabiu (sztucznego lub naturalnego). Bardzo zwiewna i cienka, stosowana najczęściej do wyrobu apaszek lub szali.
Imitacja skóry – inaczej nazywana skajem lub eko-skórą. Jest to tkanina poliestrowa, nieprzepuszczająca powietrza.
Jeans – tkanina z widocznymi, cieniutkimi prążkami. Jeans inaczej nazywamy denimem, ma on różne grubości.

Jedwab – włókno pochodzenia zwierzęcego, uzyskujemy je z kokonu jedwabnika. Tkaniny jedwabne są śliskie i przyjemne w dotyku. Proces pozyskiwania naturalnego jedwabiu jest kosztowny, wyróżniamy więc również jedwab sztuczny. Tkaniny jedwabne to np.: tafta lub krepa.
Jodełka – tkanina wytwarzana z wełny (niekiedy z różnymi domieszkami). Posiada charakterystyczny wzór. Często stosowana przy wyrobie płaszczy.
 Kaszmir – materiał wysokiej jakości, cienki i miękki, pozyskiwany z wełny kóz kaszmirskich. Tkanina bardzo przyjemna w dotyku.
Kora – tkanina o marszczonej fakturze, bawełniana. Często stosowana do wyrobu pościeli.
Koronka – ażurowy materiał, wytwarzany z włókien naturalnych lub sztucznych (np. bawełnianych lub lnianych).
Krepa – tkanina o falowanej fakturze. Niekiedy prześwitująca, niegniotąca się. Wyróżniamy krepę wełnianą, satynową, szyfonową, jedwabną oraz poliestrową.
Len – tkanina bardzo przewiewna, o różnej grubości. Ma zastosowanie nie tylko przy produkcji odzieży, lecz także obrusów czy zasłon.
Modal – sztuczne włókno produkowane z celulozy, podobnie jak wiskoza.
Nylon – materiał syntetyczny, niegniotący się. W zależności od rodzaju, używany jest do różnych celów – obecnie wytwarza się z nylonu zarówno rajstopy, jak i kurtki zimowe (nie przepuszczają wiatru).
Ortalion – tkanina syntetyczna (otrzymywana z włókien poliestrowych), impregnowana, wodoszczelna. Wykorzystywana do produkcji kurtek.
Perkal – tkanina bawełniana, lekko sztywna i cienka. Najczęściej stosowana przy produkcji ubrań dziecięcych.
 Polar – sztuczna tkanina, dobrze izolująca ciepło. Wykorzystywana głównie do produkcji ubrań sportowych lub zimowych. Polar umożliwia „oddychanie” skórze.
Poliester – materiał syntetyczny. Bardzo odporny na promieniowanie UV, szybko schnie, miewa jednak tendencje do gniecenia.
Popelina – na jednej stronie tej tkaniny widoczne są prążki. To materiał bawełniany, dość przewiewny.
Satyna – gładki materiał o charakterystycznym połysku, jedwabny albo poliestrowy. Stosowany przy szyciu sukienek, pościeli oraz bielizny. Często się elektryzuje.
Sztruks – tkanina posiadająca bardzo widoczne prążki. Bawełniana, bardzo odporna, posiadająca również niekiedy domieszkę elastanu.
Szyfon – tkanina cienka i przezroczysta, wytwarzana z jedwabiu (naturalnego lub sztucznego).
Tafta – sztywna tkanina, o gęstym splocie. Można wytwarzać ją z acetatu lub jedwabiu naturalnego. Wyróżnia się połyskiem.
Tiul – lekka, cienka, ażurowa tkanina. Może być bawełniana, bywa również wytwarzana z jedwabiu. Cechuje ją duża przezroczystość, jest więc ozdobą różnego rodzaju sukienek. Szyje się z niej również firanki.
Tweed – gruba tkanina o gęstym splocie, bardzo odporna. Najczęściej stosowana do wyrobu płaszczy.
Wełna – włókno naturalne pochodzenia zwierzęcego, pozyskujemy je z sierści np. owiec, lam czy wielbłądów. Wełna najwyższej jakości pochodzi z owiec rasy merynos. Wełna posiada właściwości termoizolacyjne, pochłania także promieniowanie UV. Niestety, szybko ulega zniszczeniu (mechaci się).
Wiskoza – sztuczna tkanina, produkowana z celulozy. Z wyglądu przypomina jedwab, jest bardzo przewiewna. W dotyku bardziej śliska niż bawełna. Ma tendencje do gniecenia lub elektryzowania.
Żakard – tkanina z wypukłym wzorem, bardzo ozdobna. Może być np. jedwabna lub wiskozowa. Często używana do szycia sukni wieczorowych.
Żorżeta – tkanina „lejąca”, o rzadkim splocie. Może być produkowana np. z wiskozy.