Wydaje Ci się to dziwne, że w twoim jogurcie jest coś żywego? Nie musisz się tym martwić, to tylko pożyteczne bakterie, które mają jedno bojowe zadanie: poprawić mikroflorę w twoim organizmie.

Dzięki nim będziesz odporniejszy na przeziębienie i unikniesz kłopotów z trawieniem. Bez trudu rozprawią się też z przykrymi konsekwencjami kuracji antybiotykowej. W terminologii medycznej probiotykiem określa się żywy organizm, który po spożyciu wykazuje korzystny wpływ na organizm gospodarza. Probiotyki odkryto stosunkowo niedawno, bo na początku XX wieku. Niejaki Ilia Miecznikow zauważył, że spożycie jogurtu zawierającego z swym składzie sczep bakterii kwasu mlekowego wywiera pozytywny wpływ na organizm ludzki. Mimo takie spektakularnego odkrycia aż 70 lat upłynęło od momentu pojawienia się na rynku pierwszego celowo wyprodukowanego produktu probiotycznego. Przez te lata probiotyki – choć bez nazwy były szeroko stosowane w kuchni naszych babek i prababek. Czym bowiem jest zsiadłe mleko jak nie pełnym „żywych kultur bakterii” produktem probiotycznym. Dziś rynek żywności z bakteriami jest bardzo bogaty, ale bardzo często konsument nie jest świadomy właściwości tych niewidocznych dla oka mikroorganizmów.

Prace naukowe pozwoliły do tej pory wyizolować zaledwie kilka szczepów probiotycznych. Wśród nich najlepiej zbadane i najczęściej stosowane są Bifido i Lacto- bakterie. Okazuje się, że nie każda bakteria może być probiotykiem, bowiem wymagania które postawili naukowcy przed tymi korzystnymi dla nas drobnoustrojami, są bardzo surowe. Zgodnie z obowiązującymi wymogami prawdziwy probiotyk musi spełniać następujące warunki:
-pochodzić z naturalnej mikroflory jelitowej człowieka,
-potrafić przeżyć drogę przez nieprzyjazne kwaśne środowisko układu pokarmowego;
-posiadać zdolność kolonizowania i tworzenia mikroflory jelitowej;
-żyjąc i rozmnażając się w organizmie człowieka dodatnio wpływać na jego metabolizm, przy czym nie wykazywać żadnych skutków ubocznych.

Mechanizmy działania probiotyków nie zostały jeszcze do końca zgłębione, a badania nad nimi wymagają potwierdzenia i poszerzenia. Nie mniej jednak te, które już znamy są bardzo obiecujące. Wynika z nich, że probiotyki w organizmie człowieka zachowują się jak żołnierze, którzy, jeśli pozostają w dobrej kondycji i odpowiedniej liczebności potrafią bronić naszego ustroju. Chronią przed inwazją złych bakterii chorobotwórczych lub pasożytniczych. Z naukowych obserwacji wynika, że ludzie zachowują przez lata szczepy, które odstraszają bakterie innych osób. Jednak bakterie nie tylko wspomagają nasz system odpornościowy, współpracują z nami także przy innych procesach życiowych, np. biorą udział w syntezie witamin, poprawią biodostępność składników odżywczych, redukują ryzyko pojawienia się alergii u obciążonych nimi osób.

Badania wykazały, że większość szczepów probiotycznych bakterii mlekowych wykazuje aktywność antagonistyczną w stosunku do niektórych bakterii chorobotwórczych. Wśród antybakteryjnych substancji wytwarzanych przez bakterie fermentacji mlekowej wymienić należy: kwas mlekowy, kwas octowy, nadtlenek wodoru i inne pochodne aktywnej postaci tlenu. Są to substancje odpowiedzialne za tzw. niespecyficzną inhibitację (hamowanie). Ponadto bakterie mlekowe tworzyć wiele tzw. specyficznych inhibitorów wzrostu. Szczególnie aktywnym producentem jest pałeczka Lactobacillus acidophilus wytwarzająca substancje, wykazujące silne antagonistyczną aktywność w stosunku do szczepów bakterii wywołujących zatrucie pokarmowe.

Bakterie probiotyczne regulują mikroflorę przewodu pokarmowego. Preparaty zawierające pałeczki kwasu mlekowego stosowane są także profilaktycznie, aby zapobiec namnażaniu są bakterie powodujących biegunki jelitowe. U ludzi starszych preparaty te regulują zaburzenia perystaltyki jelit – leczą w pewnym stopniu uporczywe zaparcia. Bakterie probiotyczne ułatwiają także trawienie, szczególnie węglowodanów. Z każdym kolejnymi badaniami naukowymi wiemy o tych dobrych dobroczynnych drobnoustrojach coraz więcej, np. że łagodzą objawy nietolerancji laktozy.