Rzeżucha w kuchni polskiej kojarzona jest najczęściej z okresem Świąt Wielkanocnych. Dekorujemy nią nasze stoły, a także dodajemy ją do wielu świątecznych potraw. Zastanawialiście się kiedyś, jakie ma właściwości ? Być może warto zmienić nasze przyzwyczajenia i włącz ją do naszego jadłospisu na stałe?

Rzeżucha ma właściwości nie tylko zdrowotne, ale i kosmetyczne. Stanowi cenne źródło witamin dla naszego organizmu, zwłaszcza witaminy C i innych mikroelementów. Niegdyś stosowana była przy leczeniu owrzodzeń skóry, pasożytów jelit, dezynfekowano nią również jamę ustną i przewód pokarmowy.

Wyróżnia ją pikantny, oryginalny, ostry smak i zapach,  choć wygląda bardzo niepozornie.  rzeżucha to rodzaj roślin zielonych z rodziny kapustowatych. W Polsce możemy napotkać dziewięć gatunków rzeżuchy. Chociażby wodną do hodowania w akwarium, łąkową, nas jednak najbardziej interesuje jej jadalna odmiana, czyli ogrodowa.

Rzeżucha wzmocni i oczyści organizm

Rzeżucha powinna zagościć w naszej kuchni na stałe i na pewno nie wyłącznie jako element dekoracyjny. Powinniśmy po nią sięgać szczególnie w okresie zimowym, gdy trudniej o pełnowartościowe warzywa i owoce. Rzeżucha pozwoli nam je zastąpić, gdyż niektóre z nich znacznie przewyższa wartością odżywczą. Ważne również jest  to, że możemy ją wyhodować sami, bez używania żadnych nawozów chemicznych. Wiele kobiet źle znosi wiosenne przesilenie, ogólne osłabienie, matowe włosy, szara cera, rozdwojone paznokcie – rzeżucha pomoże Wam przejść przez ten okres bez tych wszystkich dolegliwości.

W ludowej medycynie rzeżucha była bardzo doceniania, nazywano ją zdrowiem ciała. Nic dziwnego skoro pomagała zwalczyć pasożyty, oraz leczyła owrzodzenia skóry. Dowiedziono również, że dezynfekuje jamę ustną oraz przewód pokarmowy. Rzeżucha ma również działanie moczopędne, dlatego może być stosowana przy chorobie nerek. Jednak trzeba uważać, by nie przesadzić z jej spożywaniem. Zyt duża ilość, może spowodować zapalanie pęcherza. W ciągu dnia  powinniśmy jeść kilka porcji wielkości łyżeczki do herbaty.

Ta zielona wiosenna „trawka” jest źródłem wielu witamin takich jak: A1, B1, B2, C, E, K, PP. Ponadto zawiera sole mineralne, olejki eteryczne, żelazo, wapń, magnez, fosfor, siarkę, chrom oraz jod. Rzeżucha pomaga osobom mającym problemy z cukrzycą, anemią, chorobą wieńcową, reumatyzmem, krążeniem czy trądzikiem. Spożywanie rzeżuchy zaleca się osobom chorującym na osteoporozę. Zwłaszcza tych, które nie tolerują mleka i jego przetworów. Pod względem zawartości wapnia rzeżucha jest drugą rośliną po orzechach laskowych!

Jako bogate źródło przyswajalnego jodu, powinna być również spożywana przez osoby borykające się z niedoczynnością tarczycy. Cukrzycy również nie powinni o niej zapominać. Obniża ona bowiem poziom cukru we krwi,  a  zawarty w niej chrom wspomaga prawidłową  pracę trzustki.

Rzeżucha i uroda

Obecność glikozydu izosiarkocyjanowego, czyli w skrócie mówiąc – siarki, odpowiada za ostry smak rzeżuchy. Siarka korzystnie działa na włosy, zapobiega ich wypadaniu. Poprzez krew pobudza skórę i cebulki włosowe do energicznej produkcji. Rzeżucha również oczyszcza krew, dlatego twierdzi się, że może pomóc przy leczeniu trądziku, i łagodzić inne schorzenia dermatologiczne.

Jak uprawiać rzeżuchę?

Nasiona rzeżuchy przesyp z torebki do szklanki, zalanej obficie wodą. Odstaw do momentu, aż zaczną się sklejać. Następnie tak nasączone nasiona rozsmaruj na wilgotnej ligninie, umieszczonej na talerzu, tacy. Lignina musi być stale wilgotna, ale nie może pływać w wodzie. Całość przykryj na dwa dni. Gdy nasiona zaczną kiełkować, zdejmij przykrycie…Po ok. 10 dniach,  gdy rośliny będą miały 5-7 cm, możesz zacząć ścinać nożyczkami rzeżuchę tuż na ligniną. Smacznego!