Ten bezpieczny dla człowieka środek jest lekiem, czynnie zwalczającym liczne drobnoustroje chorobotwórcze. Jego właściwości zostały odkryte przypadkiem, dzięki temu, że pewien ogrodnik obserwował uważnie pryzmę kompostową w ogrodzie.

O pożytecznych właściwościach owoców grejpfruta możemy przeczytać już starożytnych dziełach. Grecki historyk Teofrast napisał w 310 r.p.n. e.: „miąższ tych owoców jest uważany za lek w zatruciach i pomoże odświeżyć oddech”. Do medycyny grejpfrut został wprowadzony przez rzymskiego przyrodnika Piliniusza. Właściwości tego owocu odkrył lekarz, który był jednocześnie ogrodnikiem amatorem. Zauważył on, że pestki grejpfruta nie rozkładają się w kompoście. Zrozumiał, że muszą one zawierać substancje, która potrafi zwalczyć drobnoustroje. Wyciąg z tego owocu otrzymano po raz pierwszy 1980 roku. Budzi on coraz większe zainteresowanie w świecie medycznym i w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i rolnictwie. Jest otrzymywany z pestek, miąższu i błon grejpfruta. Używa się zwykle 33% płynnego wyciągu.

Wyciąg z grejpfruta może być stosowany wewnętrznie (np. w zaburzeniach i zakażeniach układu pokarmowego oraz miażdżycy) oraz zewnętrznie (w zakaźnych i niezakaźnych chorobach skóry i błon śluzowych).

Główne korzyści: Czynne składniki wyciągu niszczą błony cytoplazmatyczne oraz łańcuchy oddechowe wielu mikroorganizmów chorobotwórczych. Preparat ten, stosowany w zalecanych dawkach, nie osłabia przyjaznej flory bakteryjnej. Badania dowiodły, że skutecznie zwalcza około 800 gatunków bakterii i wirusów oraz ponad 100 gatunków grzybów. Stosowany jest w typowych mięśniach infekcjach układu pokarmowego (zwalcza np. bakterię Helicobacter pylori – towarzyszącą wrzodom żołądka i dwunastnicy) i oddechowego (bakteryjnych i wirusowych). Działa też na drobnoustroje żyjące na skórze i błonach śluzowych np. (grzybicze zakaźne drożdżakiem Candida albicans).

Dodatkowe korzyści: Duża zawartość bioflawonoidów i witaminy C powoduje, że preparaty z grejpfruta są mocnymi przeciwutleniaczami. Dzięki tym właściwościom wyciąg może leczyć nieinfekcyjne choroby skóry, np. łuszczycę i zapalenie atopowe, oraz choroby jelit podłożu immunologicznym, np. choroby. Bioflawonoidy zwiększają też przyswajanie wielu witamin, podnoszą odporność, zapobiegają miażdżycy i pielęgnują ściany naczyń krwionośnych. Wyciąg zawiera również dużo cennych glikozydów i witaminy B1.

Dawkowanie: przykłady dawkowania dotyczą standardowego roztworu 33% . Kuracja przewlekła: 10 – 20 kropli 2-3 dziennie przez 1-3 miesięcy. Ostra infekcja : 50- 70 kropli 2 razy dziennie przez kilka dni. Zewnętrznie chore miejsca: 5-10 kropli ekstraktu rozcieńczonego olejkiem migdałowym albo oliwa z oliwek.
Sposób użycia: wyciąg z grejpfruta należy przyjmować zawsze w postaci roztworu. Aby złagodzić gorycz, najlepiej rozcieńczyć go przynajmniej w pół szklanki wody, miętowej herbaty lub soku pomarańczowego.

Nawet 100 krotne przekroczenie podanego dawkowania nie powoduje objawów niepożądanych. Należy jednak pamiętać o tym, że stężony wyciąg nie może mieć kontaktu z błonami śluzowymi i otwartymi ranami. Jeśli dostanie się do oczu należy, należy natychmiast przemyć je wodą i w razie potrzeby skonsultować się z lekarzem.

U osób uczulonych na owoce cytrusowe może po zostawaniu wyciągu z grejpfruta wystąpić reakcja alergiczna. W takim przypadku wyciąg należy przyjmować w minimalnych ilościach (zaczynając od 1 kropli dziennie), a potem stopniowo zwiększać dawkę. Osoby chore na cukrzycę powinny się wcześniej skonsultować z lekarzem specjalistą, ponieważ stężenie glukozy we krwi może się nieznacznie zmniejszyć.