Wiele osób cierpi okresowo na zespół przewlekłego zmęczenia. Nie jest pewne, jakie są jego przyczyny, dlatego stosuje się różne określenia tej choroby, od zespołu powirusowego zmęczenia do „grypy”.

Objawy zespołu przewlekłego zmęczenia, głębokie długotrwałe wyczerpanie – znane są od połowy lat dziewięćdziesiątych. Pacjenci cierpiący na depresję, mają często problemy z zasypianiem, koncentracją i wykonywaniem codziennych czynności. Wśród lekarzy panują sprzeczne opinie, czy jest to odrębna jednostka chorobowa, czy też zespół wielu niezwiązanych ze sobą objawów. Czasami podobne dolegliwości są rozpoznawane jako fibromyalgia, choroba w czasie której dodatkowym objawem jest stały ból mięśni. Obie choroby częściej występują u kobiet.

Przyczyna zespołu przewlekłego zmęczenia nie jest dokładnie znana, ale uważa się, pewną rolę może odgrywać osłabienie odporności. Osoby chorujące na zespól przewlekłego zmęczenia mają często zaburzenia odporności (ok. 65 % na uczulenie, natomiast średnio w populacji cierpi na nie 20%). Częściej stwierdza się u nich toczeń rumieniowaty i inne choroby, w których układ odpornościowy atakuje komórki własnego organizmu. U wielu pacjentów zespół przewlekłego zmęczenia poprzedzały dolegliwości grypopodobne, co sugeruje wirusowe podłoże choroby. Podejrzewa się ze wirus Epsteina – Barr (powodujący nonukleozę zakaźną) i drożdżaki z rodzaju Candida (wywołujące pleśniawki) mogą wywołać schorzenie, kiedy organizm jest niedożywiony lub przemęczony. Pewną rolę mogą tez odgrywać szkodliwe środowisko, tendencja do niskiego ciśnienia krwi i zaburzenia hormonalne.

Niedobór składników odżywczych nasila zmęczenie, należy więc zażywać preparaty wielowitaminowe i mikroelementy. Leczenie środkami naturalnymi ma pobudzić układ odpornościowy. Należy przyjmować preparaty z witaminy C, karotenoidów, dziurawca (ma właściwości przeciwwirusowe i poprawia nastrój). Inne preparaty antywirusowe i poprawiające czynności układu odpornościowego to wyciąg z jeżówki lub traganka. Pau d’arco wspomaga zwalczanie drobnoustrojów, zaś gorzknik kanadyjski ma właściwości tonizujące. Podobne właściwości mają preparaty z korzenia kolcowoju (jego korzeń nazywa się sarsaparylą). W przypadku skurczów mięśni należy zażywać magnez. Preparaty eleuterokoka i lukrecji wzmagają wydzielanie hormonów przez korę nadnerczy. Gruczoł ten wytwarza między innymi kortyzol, który pomaga organizmowi przetrwać sytuacje stresowe i wzmaga aktywność. Terapia przynosi poprawę po miesiącu.